Geçenlerde sınava girdim yine, aptal bi bankanın aptal sınavına.Sanırım bu denize düşüp yılana sarılmak gibi bişeydi.Bankalardan feci tırsarım zira.Mümkün olduğunca uzak durmaya çalışırım.Dahası kredi kartım bile yok! Lakin çalıştığım işten memnun olmadığımdan çıkış yolları arayıp duruyorum.ve arşiv günleri oldukça can sıkıcı bi hal almaya başladı.Böylesi çaresizlikle girdim sınava.Şükür olmadı :) aslında işsizliğe alışkınım.Özledim kendi dünyamda kendi kendimle olmayı ve bi de “kovulmak” der tyler, herhangi birimizin başına gelebilecek en iyi şey olurdu.böylece havanda su dövmekten kurtulur ve hayatlarımızla bir şey yapardık.
ama ,ama ya ,gidilmesi,görülmesi gereken yerler var ve bunun için de işim olmalı.
Bunun dışında kahrolası para umrumda değil!
Ne kadar kazanırsan ihtiyaçların o kadar artar ve daha çok kazanman gerekir ve bu durum beni korkutuyo,para beni korkutuyo.Mağzalar,eşyalar,alışveriş merkezleri de öyle umrumda değil!
ama ,ama ya ,gidilmesi,görülmesi gereken yerler var ve bunun için de işim olmalı.
Bunun dışında kahrolası para umrumda değil!
Ne kadar kazanırsan ihtiyaçların o kadar artar ve daha çok kazanman gerekir ve bu durum beni korkutuyo,para beni korkutuyo.Mağzalar,eşyalar,alışveriş merkezleri de öyle umrumda değil!
4 yorum:
Para ve zaman hiç bir zaman yetmez ya hani, öyle bir şey bu. Ama ikisine de deli gibi ihtiyacımız vardır felan. Para ve zaman gerçeği gün gibi ortadayken özgür birey lafı çok havada kalıyor çook.
İnsan istediği-sevdiği-mutlu olduğu işte çalışmayınca istediği kadar parası pulu olsun mutlu olamaz... Az maaşı olsun ama zevk aldığın, hayatını zehir etmeyecek bir işi olsun daha iyi kesinlikle...
o "para" yüzünden hep istemediğim şeyleri yaşadım,istemediğim şeylere yönelmek zorunda kaldım hayatımda.Olmamasından da değil.Sanırım onsuz olmuyor.
yaşlandım,yoruldum,yalnız kaldım.nefret ediyorum bu hayattan.
ben de ...
Yorum Gönder