Cocukluk cok odali bir ev benim icin bazi odalar cok gurultulu bazi odalar karanlik bazi odalarsa gunesli bir bahar gunu ikindisi.iste o gunesli odada darkwing duck var guffynin takimi var. Sabahin korunde cizgi film izlemek icin kalkmis o cocuk var ve hala tv basinda.o zamandan kalmis galiba izledigi bir seye cok anlam yuklemek ordan kendine kahramanlar ,arkadaslar edinmek onun yerine kendini koymak.Gece gece bunlari dusunuyorum. Bir anne ama bir cocuk olarak hala bir yanim o gunlerde kalmis olarak. Ne yapmam gerektigini bazen cok fena sasiriyorum...
Ayni anda birden fazla seyi yapmam gerekince ve hic birine de yetemeyince. Ayni anda birbirinden farkli kitaplar okuyorum mesela.ve hic biri de bitmiyor.Ayni anda tasavvuf kitaplari ,sinemayla ilgili bir kac kitap.Sonra ders kitaplari var onlar benim ilacim, urartular var.Boyle zamanlarda sanki evde bir cok insan var ve ben hepsiyle ayri ayri ilgilenmeye calisiyor gibi.Sonra uyuyamamak, cok dusunmek cok tirnak yemek var. Aciller ,atesler,ilaclar var.bi endise bir uzuntu bir kendini unutus. Sonra yuzunde yeni bir cizgi goruyorsun filan oyle degisik zamanlar var.
Bir de bir multeci aileye gitmistik bir gun. 3 cocuk vardi rutubetten yapilmis bir evde.gulmeyi unutmus kayitsiz bakislar vardi cocuklarin yuzunde.onlar aklima geliyor hep bu saatlerde. agliyorum ama artik gozyaslarim yuzumde iz birakiyor.mary de demisti ya gozyaslarim yazdiklarimi bozuyor diye onun gibi.
