Altını çizdiklerim...

"Biraz zaman geçsin herşeyi unutacaksın / Biraz zaman geçsin her şey seni unutacak!"

M.Aurelius

kendi kendimee...

"piştt!
heyy!
mlkkkk!
sana diyorum!

Bu aralar noluyo sana anlamadım.Bi melenkolidir gidiyo.Ağlayıp,zırlamandan, gözyaşlarından çok ama çok sıkıldım.Sen daha kötü günler de yaşamıştın unuttun mu yoksa.Her defasında toparlanmıştın hatta karanlığın en zifiri zamanlarında bile...Şimdi bu pes etme niye?Tamam kendini suçlamakta haklısın yaşadıkların senin salaklığından kendine güvenmemen ayrı konu insanlara neden bu kadar güvenirsin bilmem ki? Geçmişten ders almıyosun hiç! Salaksın evet! Salak olduğuna 26 yıldır şahidim...Ama biliyosun hayat yeniler kendini,toparlanma vakti gelmedi mi?Artık karamsar cümleler kurmaktan vazgeçmelisin senin duaların var unuttun mu yoksa?"

Senden sıkılmış olsam da seninle yaşamak zorunda olan
kendin,ruhun,sağduyun ya da her neyseM işte...

Her sene Ramazan ayında oruçla ilgili abuk sorular sorulur.


-ee hocam sigara içsem orucum bozulur mu acep?,

-ama şeyy ben dudak tiryakisiyim içime çekmiyorum?

-olmaz mı hımm ya sakız çiğnesem?,

-peki ya diş macunuyla dişlerimi fırçalasam? vs..


gibi sorular neden sorulur çözemem adı üstünde oruç tutuyosun bir ay sabrediceksin ! Hayır bi de her sene aynı cevabı almaktan bıkmıyolar mı? Aceb seneden seneye fetvanın değişeceğine dair bi umut mu besliyo insanlar bilmem ki!

Harakiri...

Bu öğleden sonra ani bi kararla (ya da buhranla) bloğu silmeye karar verdim ve hatta sildim.Ne sebeble yaptım bilmiyorum sanırım eski yazdıklarımı okudukça şimdi ki halimi düşündükçe saçma geldi herşey ve anlamsız, sildim gitti.!Ama sonra garip bi burukluk hissettim sanki en yakın arkadaşımdan ayrılmışım gibi garipti...

Allah'tan yeniden yüklenebiliniyomuş.

Neyse,Öyle işte...

Sanırım kalbimdekileri silmedikçe&silemedikçe bloğu silmemin bi anlamı olmayacak hem blok bu aralar özgürce çığlık atabildiğim ve nefes aldığım tek yer...

Umut etmek iyi değildir(!)

"Red : Umut mu ? Sana bir şey söyliyeyim, dostum. Umut tehlikeli bir şeydir. Umut bir insanı delirtebilir..."demiş Red. Bence de öyle evet film Red'i haksız çıkarmış Andy bitmek bilmeyen umuduyla kurtulmuştu o hapishaneden ama hayat her zaman beni haklı çıkarıyo malesef sanırım bu yüzden herşeyin en kötüsünü düşünen bi karamsara dönüştüm."Hani beklenti yok hayal kırıklığı yok" diye bi söz var ya işte onun gibi,umut ettikçe hayal kırıklıkları çoğalıyo sanki...Belki de ben beceremiyorum umut etmeyi!ya da mutlu olmak için olmadık şeyler umuyo gerçekleşmesi zor beklentiler içine mi giriyorum bilmiyorum ki...Gerçi çok bişey de istemedim bu hayattan ama neyse...
Umut hep korktuğum bir kavram olacak benim için zira ne demiş Nietzsche "umut en büyük kötülüktür çünkü işkenceyi uzatır." İşte aynen öyle!

Sahi andy nasıl kaçabildi o hapishaneden ya?? 
Gidip uyusam iyi olcak !!

Margaretttt

Önce tanıştırmak gerek de mi? Bloğum Margaret,Margaret bloğum tanıştığınıza memnun oldunuz eminim...

Hayatımdan bişeyler yazarken Margaret'tan(evet o bi ecnebi)bahsetmesem olmazdı.Lise yıllarından beri gördüğüm her boşluğa,utanarak söylüyorum ki sırama,defter kapakları&kitap aralarına çizip durduğum ecüş bücüş karakterlerin arasından sıyrılabilmiş her defasında aynı yüzü,aynı ifadeyi çizmeyi başarabildiğim(zaman içinde biraz kilo almış olabilir) benim hayal kahramanım(Margaretın arkadaşları da yok değil tabi hatta ailesi,çocukları hehe)...Kabul çok profesyonelce değil,çirkince de biraz, kilo problemi olduğunu da söylememe gerek yok sanırım ama yine de seviyorum Margaretı belki o beni sevmiyodur niye onu çizip durduğumu çözemiyodur ama olsun! Bu arada Margaret ismi nerden aklıma geldi onu da bilemiyorum neyse İyki varsın Margaret,iyki çizmişim seni:)

Biri Bana mı Seslendi...?

Hücrelerime işlemiş karamsarlığımdan,
Bitmek tükenmek bilmeyen bu hüzünlü hallerimden,
Yakamı bırakmayan bu aptal melankoliden,
Kendimi ifade edemeyişim,Hayata & insanlara ayak uyduramayışımdan,
Yeniden ve yeniden yaşadığım hayal kırıklıklarından,
Buna rağmen olaylardan ders almayışımdan,
Üstüne üstelik hayalperestliğimden,

"Salaklığımdan",

vs.vs.vs ...............

Yoruldum & Bıktım & Usandım kendimden!

Çizgi Film Çocuğu...

Küçükken hep çizgi film olmak isterdim ne zaman mickiyi,donald amcayı izlesem onlara özenir çizgi dünyada yaşamanın hayalini kurardım.Hatta bunun için dua ettiğimi de hatırlıyorum.Ne garip bi çocukmuşum yav! Gerçekten de garip ya çizgi film olmak istemek! Sanırım küçükken de yaşama dair kaygılarım epey çokmuş ya da insan olmanın zorluklarını mı farketmişim ne?? Eee zaten ormana gittiğinde şirinleri göreceğini sanan dört gözlü bi çocuktan da başka ne beklenir ki he bi de Susam sokağına gitmenin yollarını arayan...

Arabesk sayıklamalar (Ben dogarken ölmüşüm)

Bu aralar karamsarlığın ve kötümserliğin dibine vurmuşken annemin doğumuma dair anlattığı bi ayrıntı kafamı kurcalar oldu...
Bildiğim kadarıyla her bebek doğduğunda ağlar hatta ağlaması iyidir yani yaşadığını gösterir.Ben ağlamamışım işte...Öldüğümü düşünmüşler zira zor da bi doğummuş doktorun bi kaç şaplağıyla ağlamaya başlamışım.Annem doğum sırasındaki hırpalanmadan olduğunu söylese de bence ben baştan doğmaya pek de niyetli değilmişim sanırım baştan pes etmişim... belki de hiç ağlamamış olmam gerekiyodu bilmem ki...

Sarkı Sozu Arası-Cumartesi

Feridun düzağaç'ın benim için anlamlı şarkılarından (gerçi bi çoğu öyle de) biri "cumartesi" sanki beni anlatıyo gibi!
'Aynalardan kaçarken özlenmeyi beklemek'...
Ne kadar acı, ne kadar komik..
..Ve bana ait değil mi?

Feridun Düzağaç-Cumartesi

Bakışların gittiğin yerden uzak,
Yoksa gelirdim;
'Sensiz anlamsızlığımı anladım, dön v.s.' demek için

Bugün burda cumartesi,
Ben senin saçlarını, suçlar bakışlarını,
Geveze susuşlarını bile özledim

Ayrılık bu söyle sende farklı mı zaman?
Aynı soğuk.. Aynı hazan...

Bugün orda da Cumartesi mi
Sen de beni, 'benim kadar' özledin mi,
'Aynalardan kaçarken özlenmeyi beklemek'...
Ne kadar acı, ne kadar komik..
..Ve bana ait değil mi?
Gülme!
İncinirim...

Feridun duzagac - cumartesi